ΒΑΡΙΕΜΑΙ...

Καλημέρα πουλάκια μου. Πρωινή πρωινή θα μου πείτε. Ναι, είμαι σπίτι γιατί αρρώστησα. Όχι δεν έχω τη γνωστή γρίπη, αλλά μ' έπιασε και μένα μια ιωσούλα και πήρα άδεια. Ο λαιμός και τ' αυτί μου πονάνε συν ότι έχω κάτι ακροαστικούλια, γι' αυτό τσίμπησα και μια κλαρισίντ να'χω να πορεύομαι!
Υποτίθεται λέω υποτίθεται ότι αφού κάθισα σπίτι θα έκανα και καμιά δουλίτσα λόγω Χριστουγέννων! Αμ δε ! μ' έχει πιάσει μια μαχμουρλίαση και σέρνομαι από τον καναπέ στο κρεβάτι και τούμπαλιν... Άσε που έχω απλώσει τα υλικά κατασκευών παντού και πρέπει οπωσδήποτε να τα μαζέψω, γιατί δε ζούμε και σε μέγαρο, στο τέλος δε θα μπορούμε να περνάμε! Έχω κάνει κατάληψη στο δωμάτιο του γιου μου, αλλά σήμερα επιστρέφει και αν τα δει όλα εκεί θα μου τα πετάξει έξω.
Κάτι πρέπει να κάνω με τις τάσεις ακαταστασίας που με διακατέχουν, να πετάξω μερικά πράγματα ίσως , να σταματήσω να μαζεύω μπιχλιμπίδια ίσως, να γίνω κλασική νοικοκυρά [ αποκλείεται], να πάψω να είμαι αιθεροβάμων [ ξανά αποκλείεται], να μην πετάω τη σκούφια μου για βόλτες [ αδιανόητο].
Λοιπόν θα εφεύρω δικούς μου κανόνες τύπου "σαρία".π.χ αν δεν πετάξεις αυτά που πρέπει ,ένα μήνα χωρίς ούτε μια κατασκευούλα. Όχι δε θα προχωρήσω σε μαστιγώματα, έχω πολύ απαλό δέρμα...
Τι γράφω πρωί πρωί! Είδατε τι κάνει η αργία; Βαριέμαι θέλω να πάω σχολείο τελικά . Αλλά αφενός η άδεια αφετέρου οι μαθητές που ενθουσιάζονται όταν λείπει ο δάσκαλος με βλέπω σπίτι. Μετά θα σας δείξω κάτι σουπλά που έφτιαξα , έτσι για να σπάσουμε λίγο τη μονοτονία...
Φιλάκια