ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ

Καλησπέρα από το σπίτι πια. Επιτέλους σπίτι μου παιδιά. Μετά από μια βδομαδούλα γεμάτη στο Υγεία με εντατικές και νυχτερινές παραμονές, κάναμε φασαρία και μας βγάλανε. Νομίζω ότι αν δεν κάναμε φασαρία δε θα μας βγάζανε...Δε θέλω να υποθέσω κάτι, αλλά τα ιδιωτικά θεραπευτήρια μπορεί να έχουν καλούς γιατρούς και άμεση εξυπηρέτηση, αλλά δεν παύουν να είναι επιχειρήσεις που πρέπει να έχουν και κέρδος. Δε θέλω να πω κάτι άλλο, το σταματάω εδώ.
Αυτή λοιπόν η παραμονή στο νοσοκομείο κάτι μου άλλαξε μέσα έξω μου δεν μπορώ να το προσδιορίσω, αλλά κάτι άλλαξε.Τα βράδια που έβγαινα έξω για να καπνίσω κι ο τόπος έβραζε κι εγώ ήμουν τόσο μπαϊλντισμένη που ήθελα σε κάποιον να μιλήσω λίγο , τους μόνους που έβρισκα ήταν οι φύλακες και κάποιοι νυσταγμένοι ταξιτζήδες. Ε, σ' αυτούς δε μίλαγα, τι να πω; Έκανα κάποιες κρούσεις σε γνωστούς και φίλους και διαπίστωσα μια συγκρατημένη ευγένική αδιαφορία . Δε θα το ξανακάνω , το υπόσχομαι. Όμως αυτή τη φορά, δε με πείραξε, δε με στενοχώρησε καμιά συμπεριφορά κι άρχισα να αναρωτιέμαι. Βρε μπας και αναισθητοποιούμαι; Καλό είναι αυτό τώρα;
"Καλό,καλό" συμπέρανα. Τι συναισθηματικά δεσίματα και εξαρτήσεις και βλακείες;
"Καλό , καλό" επέμεινα. Τι να το κάνεις το ενδιαφέρον όταν είναι από συμφέρον;
Στην αυλή του νοσοκομείου ήταν μια κυρία γύρω στα 40 με τον ορό της και τη Φιλιππινέζα της που της έσπρωχνε τα ροδάκια. Κάθε πρωί και κάθε απόγευμα εκεί. Μάλλον η βοηθός βαριόταν και καναδυό μέρες είχε φέρει άλλες δυο να της κάνουν παρέα. Εκείνη είχε παρέα, η κυρία την πλήρωνε την παρέα.
Πάντως το καλό της υπόθεσης είναι ότι στη ζέστη την έβγαλα στο νοσοκομείο με τον κλιματισμό , τα παγωμένα νεράκια και το τσουχτερό στις τιμές FLOCAFE. Στην αρχή δεν το είχα καταλάβει ότι ο γαλλικός που πίνω αν τον πάρω σε χάρτινο ποτηράκι κάνει 1,60 ενώ αν τον φέρουν σε φλιτζάνι στο ίδιο μέρος κάνει 4,10. Υπάρχει μια μικρή ανεπαίσθητη διαφορά...
Κατά τα άλλα φτιάχνω θήκες γυαλιών από φελτ , ε να περάσει κι η ρημαδοώρα στην πολυθρόνα του νοσοκομείου. Δεν έχω και μηχανή να τις φωτογραφίσω, την καινούρια την πήρε η ανιψιά μου.
Καλά να περνάτε ακόμα κι αν δεν πάτε κάπου διακοπές
Φιλιά