Δευτέρα 20 Ιουλίου 2009

ΚΑΣΣΙΟΠΗ


Καλησπέρα ή μάλλον καλημέρα πουλάκια μου. Αδύνατον να κοιμηθώ μ' αυτή τη ζέστη, αδύνατον να κοιμηθώ με αιρκοντίσιον γιατί με ενοχλεί,αλλά και χωρίς πώς να δροσίσει; Διήμερο στη μαγευτική Μεσσηνία. Έφυγα Παρασκευή, γύρισα Κυριακή πήγα να δω την αδελφή μου με την οικογένειά της που είναι για διακοπές και τη μαμά μου που έχει πάει μαζί τους. Βασικά πήγα και για την ασφάλεια που μου δίνει η παρουσία τους. Ευτυχώς ή δυστυχώς μ' έμαθαν να αισθάνομαι προστατευόμενο είδος με ανθρώπους γύρω μου που φροντίζουν για τη διαμονή, το φαγητό, την άνεσή μου. Είπαμε αν και έκπτωτη δεν παύω να παραμένω πριγκίπισσα με ακολουθία.
Την τελευταία φορά που είχα πάει στη Μεσσηνία ήταν πριν 2 χρόνια, αλλά πριν πιάσουν οι φωτιές. Το τοπίο στο κατέβασμα των στροφών της Τσακώνας σε απογοητεύει. Τα σημάδια της πυρκαγιάς είναι εκεί... Όμως μέσα από τα καμένα δέντρα η ελπίδα μοιάζει να παλεύει να κρατηθεί. Εκεί μέσα σε κάθε καμένο δέντρο ή πουρνάρι, βλέπεις να ξεπροβάλλει ένας καινούριος φουντωτός πράσινος θάμνος που σου φωνάζει : Εδώ είμαι ζω! Η φύση βρίσκει τις δικές της αντοχές για να ξαναρχίσει τη ζωή που΄τόσο βίαια σταμάτησε. Κι εγώ μέσα απ αυτή την αναγέννηση βρίσκω αιτίες κι αφορμές για να συνεχίσω να πιστεύω ότι εκεί είναι το μέγα θαύμα της υπέρτατης δύναμης . Όλο αυτό το θέαμα σου δίνει κι εσένα την αίσθηση ότι όλα θα διορθωθούν και το να μεμψιμοιρείς είναι άτοπο.
Κλείνω τα μάτια μου και σκέφτομαι το Πήλιο, δεν ξέρω γιατί , μια παραλία στον Αϊ Γιάννη κι εμένα να μαθαίνω τους αστερισμούς, το καλοκαίρι του 1980 ίδιες μέρες περίπου να περιμένω τα γενέθλιά μου , να πίνω τσίπουρα και ν'ανεβαίνω το βουνό με μηχανή. Από τότε μου'μεινε κι ένα σημάδι από το κάψιμο της εξάτμισης που το'χω ακόμα...
Ουφ!!! Καληνύχτα

4 σχόλια:

  1. έπαθες στέρηση μακριά από τα δεκανίκια σου;
    ένα ταξιδάκι είναι ότι πρέπει, ιδιαίτερα κοντά σε αγαπημένα πρόσωπα.

    μη δείχνεις τ' άστρα, θα βγάλεις μαστραβίκες μου έλεγε η γιαγιά μου, και γω ως αντιδραστικό στοιχείο απαντούσα και γελούσα
    "κι αν κοιτάω με τα μάτια θα τις βγάλω στα μάτια;"

    κοιτώντας τον ουρανό αναλογίζεται κανείς πόσο μικρός είναι και πόσο απέραντο είναι το σύμπαν, σε κάνει και αισθάνεσαι ΔΕΟΣ....

    εδώ από το απόγευμα φυσάει Βαρδάρης, δρόσισε και έφυγε η υγρασία, ανασάναμε!!!!!
    καλημέρα, καλή εβδομάδα!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και εκει λίγο πιο πάνω η Νταμούχαρη (ναός της φύσης)
    Λιγο πιο πανω απο τον Αγιαννη.

    Καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Φιληνάδα ..μηχανή; σε βλέπω πολύ επαναστάτρια αν και αυτό το ..προστατευόμενο είδος..κάτι μου θυμίζει..εμένα ..έμαθα να με έχουν πάντα αγκαλιά ασφαλείας.Εδώ στη Θεσσαλονίκη αυτή τη ξαναγλέννηση μετά απο φωτιά το βλέπουμε κάθε μέρα πηγαίνοντας στο Σέιχ Σου που κάηκε σε ένα μ΄ςερος και τώρα έχει γεμίσει φυτά και θάμνους και μικρά δενδράκια.Καλημέρα γλυκιά κυρία μου, η γνωριμία μας μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. απο την μεσσηνία αυτο που αρχίζει να μου την δίνει είναι οι άνθρωποι όχι όλοι βέβαια αλλά .....φτουυ φτου..όσο για πάνω ε...άλλος αέρας....νάσαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Διαβάσαμε σήμερα;