ΒΓΑΛΤΑ ΠΕΡΑ ΜΟΝΗ ΣΟΥ

Καλησπέρα πουλάκια μου, καλή χρονιά σε όλους σας και ευχαριστώ πολύ για τα μηνύματα και τις ευχές σας. Θα ήθελα να απαντήσω στον καθένα προσωπικά, μάλιστα σκεφτόμουν να σας αφιερώσω από ένα τραγουδάκι. Όμως πέρασα λίγο δύσκολα και στενάχωρα αυτές τις τελευταίες μέρες. Αγχώθηκα αρκετά γιατί ουσιαστικά δεν μπορούσα να κάνω τίποτα, εκτός από σούπες , χαμομήλια και να πηγαινοφέρνω αντιβιώσεις. Είμαι και λίγο τύπος προληπτικός, οπότε ...καταλαβαίνετε. Πάντα φοβόμουν και φοβάμαι ότι κάτι θα μου τύχει στην περίοδο των γιορτών που λείπουν σχεδόν όλοι και μ' έπιανε πανικός. Μου'τυχε μια χρονιά που την περάσαμε την Πρωτοχρονιά στη "Νίκαια" και ήλπιζα ότι δε θα ξανατύχαινε. Έλα όμως που φέτος μου ξανάτυχε ... Πριν από λίγο γύρισα από τον Ευαγγελισμό που νοσηλεύεται ο άντρας μου με τα ύποπτα συμπτώματα γρίπης . Τα είδα όλα πάλι.Να γυρνάω μόνη μου στο φωτισμένο Κολωνάκι που σε άλλη περίπτωση θα πήγαινα να χαζέψω τις βιτρίνες και να νιώθω ότι κουβαλάω ένα φορτίο εκατοντάδων κιλών. Θα μου πείτε όλα για τους ανθρώπους είναι , αλλά μάλλον εγώ δεν είμαι για όλα. Καθώς γράφω αρχίζω και κρυώνω περίεργα, φοβάμαι πως κόλλησα κι εγώ.
Αν μου'λεγε κάποιος ποια μελωδία μου'ρχεται στο νου για να την ταυτοποιήσω με το 2009 που έχει φύγει είναι το "La vie en rose" ένα απογευματάκι του Αυγούστου στην πιάτσα Ναβόνα
Καληνύχτα και να προσέχετε, σέρνεται γρίπη