Καλησπέρα πουλάκια μου. Καλησπέρα και να'στε καλά ,γιατί εγώ δεν είμαι. Ω ναι! Ξανακύλισα! Έτσι είμαι εγώ ευαίσθητη και ξανακυλάω και πέφτω σαν βαρελάκι τον κατήφορο. Το Σάββατο που μας πέρασε είπα πώς να περάσω καλύτερα τον ελεύθερο χρόνο μου και βρήκα απασχόληση. Επείγοντα !!! Βασικά δεν ήθελα να πάω , αλλά έλα που γιατρός δεν υπήρχε , ο άντρας μου επέμενε και εγώ ψηνόμουν πάλι στον πυρετό. Πήγαμε λοιπόν στο ΑΤΤΙΚΟ που εφημέρευε. Δεν είχε πολύ κόσμο , θα ξεμπλέξω γρήγορα σκέφτηκα. Αμ δε! Στις 7 πήγαμε 12 30 φύγαμε. Με εξετάσανε , μου πήρανε αίματα κτλ , αλλά βρε παιδί μου πολύ μεγάλη αναμονή. Επίσης επειδή είναι πανεπιστημιακό είναι και λίγο παιδική χαρά. Όλο το φοιτηταριό εκεί βολόδερνε για να κοιτάει να μαθαίνει. Να'ναι οι γριές στην αναμονή και να περνάνε οι φοιτήτριες με την αρβύλα και το μαλλί τρίχρωμο και ξυρισμένο και να τις κοιτάνε με μισό μάτι σκεφτόμενες "μην εξετάσεις εμένα πήγαινε στη δίπλα"
. Θα μου πείτε δεν πρέπει να μάθουν κι αυτά τα παιδιά; Να μάθουν , αλλά σε επίπεδο εφημερίας και με τα πράγματα υπό πίεση μου θύμιζαν τα παιδιά της πρώτης που μπλέκονται συνεχώς στα πόδια σου , χωρίς να κάνουν τίποτα ουσιαστικά. Είπα να βοηθήσω την κατάσταση, εμπιστεύτηκα τη φλέβα μου να μου πάρουν αίμα [ έχει αποκτήσει τώρα ένα ωραιότατο μπλε μωβ χρώμα ] και το στήθος μου για καρδιογράφημα. Καλά μέσα στον πυρετό μου γέλασα πάρα πολύ, καθώς του πέφτανε τα βεντουζάκια και τα ξαναμάζευε. Να'ναι καλά δε βαρέθηκα...
Το συμπέρασμα ; Κανένα ! Μπορεί λέει να κόλλησα δεύτερη ίωση με το που πήγα σχολείο. Μπα! δε νομίζω, μάλλον φταίει που δεν έπαιρνα την ανάλογη αντιβίωση. Δεν ξέρω έχω μια ανησυχία, αλλά...κρατιέμαι. Όμως επανέρχομαι στο θέμα που με έχει τσαντίσει. Αν δεν πήγαινα την Πέμπτη σχολείο , μπορεί και να'μουν καλύτερα, αλλά ποιος έχει την ευαισθησία να το σκεφτεί. Το μόνο που τους νοιάζει είναι τι θα πει ο προϊστάμενος με τους δασκάλους που τους έχουν χρεωμένους. Ο ανθρώπινος παράγοντας έχει πάει περίπατο προ πολλού και άστα να πάνε! Και ο άντρας μου όταν ήταν δόκιμος είχε χρεωμένα 5 άρματα, αλλά δεν έκανε έτσι.
Ας μη γίνομαι κακιά , μπορώ να γίνω χειρότερη. Κι αυτό λέω να κάνω από δω και μπρος. Τέρμα τα χατιράκια και οι εξυπηρετήσεις. Τη δουλειά μου και σπίτι μου κι όποιος θέλει δημόσιες σχέσεις , γιορτές και φανφάρες να τις κάνει μόνος του , αν έχει τα κότσια! Ουφ ! τσαντίστηκα
Μην μου συγχίζεσαι και μου χειροτερέψεις!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα τι ταλαιπωρία κι αυτή που τραβάς, πολύ σου κράτησε, ας ελπίσουμε να είναι στα τελειώματα πια!
Περαστικούλια!
Nαι, αυτό είναι ένα πρόβλημα που έχουμε τα άτομα που είμαστε υπεύθυνα στην δουλειά, με την οικογένεια, τους φίλους ... αλλά πολλοί δεν αισθάνονται τον ίδιο, με ένα σπασμένο νύχι δεν θα λειτουργούνε ή γίνονται θύματα. Μια καλή κλωτσιά στον κώλο χρειάζονται κάποιους ανθρώπους που δεν σκέφτονται τους άλλους, συγνώμη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕάν έρχεσε στα ισπανικά νοσοκομεία μπορείς να πεθαίνεις περιμένοντας ....
Πολλά φιλιά από την Ισπανία, τώρα στο σπίτι, ήσυχο, ζεστό, μουσική, χυμούς, φιλιά και φροντίδα!
Σε καταλαβαίνω απόλυτα! Εύχομαι ολόψυχα περαστικά!
ΑπάντησηΔιαγραφήσκέτη ταλαιπωρία, περαστικάααααααααααααα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλάκια
Η πολύ ευαισθησία βλάπτει σοβαρά την υγεία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟσο για την αναμονή φτηνά την γλίτωσες!
Ευχομαι να μη χρειαστεί να σου πω πάλι
περάστηκα!!
Φιλιά και προσοχή!!!
Περαστικά καλή μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕάν έχεις χρόνο πέρνα από το μπλογκόσπιτο.