Τρίτη 19 Απριλίου 2011
ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ...
Καλησπέρα πουλάκια μου. Ακόμα λοιπόν η άνοιξη δεν ήρθε ούτε μια υποψία της, ούτε καν ένα χελιδόνι δεν έχω δει κι ας συχνάζω σε εξοχές. Εξοχές λέγοντας μην νομίζετε κάμπους και βουνά, εννοώ το περιφερειακό νοσοκομείο Θριάσειο. Ναι, τώρα μετακόμισα κατά Μαγούλα μεριά. Δυστυχώς ένας πυρετός που ακόμα δεν ξέρουμε την αιτιολογία του ανάγκασε τον άντρα μου να νοσηλευτεί από την προηγούμενη Παρασκευή. Μετράμε τώρα 12 μέρες στο ευαγές ίδρυμα. Να που απόκτησα και την εμπειρία κοιμάμαι στο νοσοκομείο τα βράδια... Στην αρχή δεν κοιμόμουν καθόλου, όλη τη νύχτα έφτιαχνα λουλούδια από φελτ κι έκοβα kirigami. Το απόλυτο παράλογο μέσα σε θαλάμους και υποδοχές νοσοκομείου. Οι νοσοκόμες μάλλον πίστευαν ότι μετακόμισα από το νευρολογικό και δε μου μιλούσαν. όταν ζήτησα ν'ανάψουν τα φώτα για να βλέπω το αντιμετώπισαν καλοπροαίρετα και μου'καναν τη χάρη. Μετά αποθρασύνθηκα τελείως ...μια και δεν υπήρχαν χώροι να ξαπλώσω βρήκα ένα καροτσάκι μεταφοράς ασθενων , έφερα και μια κουβερτούλα από το σπίτι μου και την έβγαζα εκεί δοκιμάζοντας πώς θα είμαι στα γεράματά μου.
Παράλογο; δε νομίζω... Άρχισα να ζω με τους ρυθμούς του νοσοκομείου. 6 μισι τα πρώτα φάρμακα , μετά η αιμολειψία, μετά το πρωινό , η επίσκεψη των γιατρών και πάει λέγοντας. 7μισι έπινα τον καφέ μου στο προαύλιο παρέα με χαρούμενους σκύλους και πολλές οικογένειες τσιγγάνων , μετά άλλοτε γύρναγα σπίτι και κοιμόμουν όλο το πρωί, άλλοτε την έβγαζα μέχρι το μεσημέρι. Μη με ρωτήσετε για την υγεία του άντρα μου, ακόμα δεν ξέρω ελπίζουμε μόνο να μη φταίει για όλα ο απινιδωτής γιατί ο δρόμος θα είναι μακρύς...
Αυτές τις μέρες είδα πολλά, κατάλαβα περισσότερα,θύμωσα, έβρισα την καντεμιά που μας δέρνει ,μέτρησα τους ανθρώπους που είχα γύρω μου και τους βρήκα λειψούς, έκανα νέες γνωριμίες, είδα ανθρώπους να χάνονταικαι η ζωή να μη σταματάει να κυλάει , έγινα λίγο υπομονετική ,περισσότερο απαιτητική και προχωράμε . Δεν ξέρω πότε θα τελειώσει αυτό, δεν ξέρω αν η ζωή μου θα'ναι η ίδια ευελπιστώ το καλύτερο!
Καλή ανάσταση άγνωστοι φίλοι μου ίσως είναι καλύτερα που είστε άγνωστοι και μ'ακούτε ,αν είσαστε γνωστοί ίσως και να με αγνοούσατε.
Σας φιλώ
Καληνύχτα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αγγελική μου, κουράγιο! Λυπάμαι που ακούω πως ακόμα ταλαιπωρείστε. Σε καταλαβαίνω. Ποιος έχει βρεθεί σε νοσοκομείο να παρασταθεί σε δικό του ασθενή και δεν έχει τραβήξει τα πάνδεινα! Και ταλαιπωρία στο να βρει τη δέουσα εξυπηρέτηση και κούραση φυσική και ψυχική εξουθένωση και έξοδα τρελά... Κράτα! Ελπίζω να τα ρυθμίσετε όλα και να ξεμπλέξετε. Να προσέχεις όμως πολύ και τον εαυτό σου, όχι μόνο τον άντρα σου, γιατί οι αντοχές μας καμιά φορά μας προδίδουν. Όσο για τους φίλους που λες, δεν απορώ που είσαι πικραμένη, αλλλά για σκέψου πόσες δυσκολίες αντιμετωπίζει ο καθένας στην καθημερινότητα, ίσως να θέλουν να φροντίσουν και να μην τα καταφέρνουν στην πράξη, όχι να σε αγνοούν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεραστικά, καλή μου, και Καλή Ανάσταση !
Θα δεις όλα θα πάνε καλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή Ανάσταση!
Όσο για τους γύρω μας,΄΄ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος'' .
Αγγελική
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλή δύναμη και περαστικά γρήγορα.
Στα νοσοκομεία εκεί που πιστεύεις ότι δεν αντέχεις άλλο, με έκλπηξη ανακαλύπτεις ότι το άλλο, μετακομίζει πάντα στην επομένη...
Πολλές ευχέςκαι μη χάνεις το κουράγιο σου, όλα θα πάνε καλά.
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ
Κυρά Δασκάλα κουράγιο και καλή δύναμη!!! Όταν είχα τον πατέρα μου στο ΑΧΕΠΑ οι ώρες μου γέμιζαν με το να φτιάχνω κολιεδάκια και να χάνομαι στα χρώματα από τα κρυσταλλάκια! Όλα θα περάσουν...Ο καλός καπετάνιος στην φουρτούνα φαίνεται! Καλή Ανάσταση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι ο γολγοθάς να περάσει γρήγορα και να κάνετε πάσχα όλοι μαζί αφήνοντάς το πίσω όλο αυτό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή Ανάσταση!
Φίλη μου τα πέρασα και σε καταλαβαίνω, σου εύχομαι καλό Πάσχα με υγεία και καλή ατμόσφαιρα στο σπιτικό σου.Κουράγιο, να είσαι έτοιμη για κάθε δυσκολία, είοσαι γερό..σκαρί εσύ, δεν φοβασαι τις φουρτούνες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧριστός Ανέστη …
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια Πολλά…
γεμάτα υγεία ευτυχία προσωπική και οικογενειακή…
Αγγελική μου περαστικά.....